Սիրում եմ արթնանալ և օրը սկսել կես րոպե շուտ ,երբ դեռ քաղաքը քնած է ։Որպես կազմակերպիչ առաջին անգամ պիտի գնայի ու առաջին անգամ պիտի սովորողների հետ ` թափառում ,շփում խաղ, ,ծանոթացում,քննարկումներով լի օր ունենայի։Էմոցիաներս մի քիչ ավելի շատ էին ,քան այլ օրերին։
7:55 դե գնացինք ….մեզ բարի ճանապարհ։
Ծանոթացանք `ամեն մեկը յուրահատուկ անհատականություն,ամեն մեկը իր կոլորիտով ,շատ դրական ու հետաքրքիր։
Երեք ժամյա ճանապարհը արագ անցավ ։ Երաժշտություն, նկարչություն,ձեռքի աշխատանք,տտ ոլորտ`ապագա սերունդը կամաց կամաց ընտրում է իր կյանքի ընթացքը։Փոքրիկ հոգեբանական թեստ ,այլ կերպ մտքի խաղ և սովորողը բացում է » գրքի թերթերը «` անկախ իրենից մատուցում իր էությունը։
Գյումրին առանձնահատուկ եմ սիրում ։Հասանք։
Քայլեցինք կենտրոն ,ճաշեցինք ։Շարժվեցինք դեպի Գյումրու Տիկնիկային թատրոն ,որը ունի 85տարվա պատմություն ,մինչ կհասնենք թատրոն փոքրիկ ժամանց`հրաձգարանում ։
Թատրոնում ենք ,հեքիաթների աշխարհում ,կուլիսների ետևում մեզ քաջ հայտնի հերոսներն են `կարմիր գլխարկը,գայլը,խոզուկները,իմ սիրած հերոսը `Գտնված երազ մուլտֆիլմից։
Թե նախասրահը թե բուն սրահը , տաքուկ ,դրական էներգիայով լցված փոքրիկ , գողտրիկ մի վայր էր,որի հյուրերն են 0-ից 100 տարեկան երեխաները։
Հաջորդ կանգառները` Ասլամազյան քույրերի թանգարան,որից հետո քաղաքային թափառումներ `»Մեր մանկության տանգոն»ֆիլմի նկարահանման բաց տաղավար (բակ),Վարպետաց փողոց, Վարդանանց հրապարակ, պուրակներ,հին Գյումրի,Յոթ վերք եկեղեցի,Շիրազի փողոց։
Մոտենում էր մեկնման ժամը ։Ընթրելուց հետո վերադարձանք կայարան ։
Հոգնած ,բայց շատ դրական էներգիայով լիցքավորված հասանք Երևան ,օրը ավարտվեց լիքը ,օրը ապրեցինք։
Վիկտորիա Հակոբյան 